مشارکت مشروط اصلاحطلبان برای ۱۴۰۰ تکرار میشود!
به گزارش برنا؛ «به دنبال مشارکتِ مشروط در انتخابات هستیم نه تحریمِ آن!» این گزارهای است که اخیرا مصطفی کواکبیان آن را مطرح کرده. در واقع این گزاره یادآور مشارکت مشروط اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات مجلس 98 است که نتیجهای جز شکست برای آنها به ارمغان نیاورده و جریان اصولگرایی، مجلس یازدهم را در اختیار گرفت.
در واقع بسیاری از اصلاح طلبان، سال انتخاباتی 98 را با گزینههایی چون تحریم انتخابات و یا مشارکت مشروط آغاز کردند؛ شرط و شروطهایی که برخی چهرههای شاخص اصلاحطلب همچون سعید حجاریان، عبدالله ناصری و مصطفی تاجزاده بر آن تاکید داشته و بر این باور بودند که اصلاحطلبان باید به صورت مشروط در انتخابات مجلس حضور پیدا کنند. سعید حجاریان، تئوریسین جریان اصلاحات شاید اولین چهرهای بود که در باب مشارکت مشروط اظهارنظر کرد.
او در این ارتباط گفته بود: «شاید عقلانیترین راهبرد را بتوان در «مشارکت مشروط» جست؛ از فرصت انتخابات استفاده کرد ولی چنان چه شروط مطرح شده برآورده نشد، عطای انتخابات را به لقایش بخشید.» در تایید این اظهارنظرات، «عبدالله ناصری»، عضو بنیاد باران و دیگر چهره اصلاحطلب، نیز قاطعانه معتقد بود که اصلاحطلبان باید صراحتا انتخابات مشروط را اعلام کنند.
همچنین «مصطفی تاج زاده»، معاون سیاسی دولت اصلاحات، هم از معتقدان به نظر حجاریان و ناصری تاکید کرده بود: «با استراتژی حضور بی قید و شرط در قدرت تأثیرگذاری نخواهیم داشت و اصلاحات را بیهویت و بیخاصیت و جامعه را منفعل میکنیم.»
در مقابل ایده مشارکت مشروط، اما چهرههای شاخص دیگری همچون موسوی لاری و بهزاد نبوی و احزابی چون کارگزاران، اعتماد ملی، ندای ایرانیان به ریاست صادق خرازی و سایرین، نظر دیگری داشتند؛ آنها بر این بر این باور بودند که تعیین شرط و شروط برای حضور در انتخابات، منافی اصول اصلاحطلبی است و اصلاحطلب به حکم اصلاحطلب بودن حق عبور یا تعیین شرط برای صندوق رأی را ندارد به بیانی دیگر، اصلاحطلبان نباید با صندوق رأی قهر کنند.
«عبدالواحد موسوی لاری»، نایب رئیس پیشین شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، از مخالفان ایده مشارکت مشروط، گفته بود: «افرادی که در جریان اصلاحات به نگاه سعید حجاریان گرایش دارند در اکثریت نیستند. بی تعارف میگویم اینکه برخی بگویند شرکت در انتخابات مشروط شود یا امثال این حرفها، ما توجهی به این گونه اظهار نظرات نخواهیم کرد. شرکت در انتخابات و تلاش برای ساماندهی امور جامعه بر اساس خروجیهای صندوق رای تلاشی است که ما نباید از دست بدهیم. پس ما هیچ وقت نمیتوانیم انتخابات را کنار بگذاریم.»
همچنین بهزاد نبوی نیز با رد ایده مشارکت مشروط گفته بود: «من جزو افرادی هستم که به حضور بی قید و شرط و پرشور در انتخابات معتقدم. کسانی که می گویند شرکت نمیکنیم اصلاحطلبی را جوری دیگر میفهمند و معتقدان به مشارکت مشروط، این شرط را برای چه کسی می گذارند؟ مخالفان اصلاحات در ظاهر از حضور گسترده استقبال میکنند اما از حضور نیافتن ما بسیار خوشحال میشوند چون در این صورت امکان پیروزی دارند در حالی که حضور پرشور موجب پیروزی طیف اصلاحات میشود.»
غلامحسین کرباسچی از چهرههای برجسته کارگزارانی ضمن رد این ایده و تاکید بر مشارکت اصلاحطلبان در انتخابات، خطاب به مطرحکنندگان این ایده گفته بود: «شمایی که از حضور مشروط صحبت میکنید هم آخرش رأی خواهید داد. با همه این دعواهایی که در ایران داریم، راهی جز صندوق رأی نداریم. اصلا شرط و حضور مشروط شما پذیرفته نشد بعد میخواهید چی کار کنید؟»
برخی دیگر هم حضور مشروط در انتخابات را به ضرر مردم و جامعه در شرایط کنونی دانسته و چنین استراتژی را موجب دور شدن اصلاحات از قدرت عنوان کرده و در نتیجه این ایده را کاملا مردود، دانستند.
حال با گذشت حدود 9 ماه از زمان برگزاری رقابتهای انتخاباتی مجلس در سال 98، اکنون فرصتی کمتر از 7 ماه تا رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری 1400 پیش روی اصلاحطلبان است و به گفته مصطفی کواکبیان، دبیرکل حزب مردمسالاری، «اصولگرایان اکنون بر سر وزرا دعوا دارند که چه کسی وزیر شود و کاندیداهای خودشان را هم مشخص کرده اند اما بحث اصلاحطلبان در مورد این است که آیا به صورت مشروط مشارکت کنیم و اینکه یک کاندیدای خالص اصلاحطلب داشته باشیم، یعنی قرضی و نیابتی و اجاره ای نباشد.»
او همچنین با اشاره به اینکه به اصلاحطلبان نیز باید مانند اصولگرایان، فرصتی برابر برای حضور در رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری سال آینده داده شود، تصریح کرد: «اینکه باید انتخاباتی جدی پر شور و رقابتی داشته باشیم، حتما باید فرصت مساوی و برابر برای همه گروهها و جریانها فراهم باشد، به ویژه در استفاده از صدا و سیما یا تریبونهایی که وجود دارد.»
به گفته کواکبیان؛ «ما معتقدیم نه بی قید و شرط باید در انتخابات شرکت کنیم و نه می گوییم اصلا شرکت نمی کنیم، به معنای مشارکت مشروط، یعنی مشروط به آن شرایطی است که داریم، اگر شرایط ما تحقق پیدا کرد، ما هیچ وقت اهل تحریم نبودیم، منظورمان از مشارکت مشروط این است که کاندیدا نداریم نه اینکه در انتخابات شرکت نمی کنیم. چون تحریم انتخابات یک بحث است و اینکه ما بخواهیم مشارکت گسترده و با حمایت از یک کاندیدای مشخص داشته باشیم بحث دیگری است.»
در این ارتباط «محمد صادق جوادی حصار»، از اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی 1400، ضمن تایید تلویحی ایده مشارکت مشروط و با بیان اما و اگرهایی، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: «حضور مشروط در انتخابات، بستگی به جریان مدیریت انتخابات دارد. اگر جریان مدیریت انتخابات به یک رقابت سالم و متوازن تن بدهد و بپذیرد که هر دو جریان در کشور؛ می توانند در انتخابات با همه نیروهایشان حضور پیدا کنند و هر نتیجه ای که حاصل شد؛ برای کلیت نظام قابل دفاع و قابل احترام باشد، دلیلی وجود ندارد که اصلاح طلبان در انتخابات شرکت نکنند.»
به گفته این چهره سیاسی اصلاحطلب، «اما اگر قرار بر این است که اصلاحطلبان هیچ گزینه ای نداشته باشند و هیچ امکانی برای پیروزی وجود نداشته باشد؛ همچنین از سوی دیگر، تضمینی برای اجرای برنامه ها بعد از پیروزیشان وجود نداشته باشد چه دلیلی دارد که بیایند در انتخابات شرکت کنند و در یک زمین از پیش باخته، به نوعی هیزم زیر دیگ جریانهایی باشند که به رأی مردم، احترام نمیگذارند؟!» 6
