تشخیص دیسک گردن با معاینه و آزمایشات تصویری

فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که مرکز ژل مانند دیسک ستون فقرات از یک ناحیه ضعیف در دیواره بیرونی، سخت پاره می‌‎شود. درد گردن یا بازو، بی حسی یا گزگز ممکن است زمانی ایجاد شود که مواد دیسک در گردن باعث فشرده شدن عصب نخاعی شود. بنابراین تشخیص صحیح و به موقع مشکل برای درمان دیسک گردن بسیار مهم است تا درمان به موقع صورت بگیرد و موجب آسیب های بیشتر به دیگر مهره های گردن و ستون فقرات نشود.

فتق دیسک چیست؟  

بین هر دو مهره از ستون فقرات یک دیسک بین مهره ای قرار دارد یعنی یک پد نرم از ژل که به ستون فقرات اجازه میدهد به راحتی خم و راست شوند. همه دیسک ها یک لایه بیرونی محکم به نام فیبروزوس و یک مرکز ژله ماننده به نام هسته پاپوس دارند. هنگامی که بخشی از هسته دیسک به سمت پشت کانال نخاعی فشار وارد میکند ممکن است دیسک بین مهره ای دچار فتق شود و گاهی اوقات از لایه فیبروزوس حلقوی خارج شود. این تغییر میتواند فشار غیر طبیعی بر اعصاب ستون فقرات وارد کند و باعث درد شود.

فتق دیسک همچنین میتواند ناشی از کاهش میزان آب دیسک باشد. این وضعیت باعث میشود دیسک جمع شود و خاصیت ضربه گیر خود را از دست بدهد. سایر عوامل خطری که ممکن است در ابتلا به فتق دیسک نقش داشته باشند عبارتند از: نحوه بلند کردن نامناسب یا برداشتن اجسام سنگین، فعالیت های تکراری که باعث ایجاد استرس در ناحیه ای از پشت میشوند و سیگار کشیدن.

مراحل فتق دیسک

چهار مرحله فتق دیسک عبارتند از :

دژنراسیون دیسک: تغییرات شیمیایی مرتبط با افزایش سن باعث ضعیف شدن دیسک های بین مهره ای میشود اما بدون ایجاد فتق. این وضعیت بخشی از تاثیرات افزایش سن است که میتواند باعث خشک شدن دیسک شود و کمتر ضربه های ناشی از حرکات شما را جذب میکند. دیسک در این مرجله نازک تر میشود.

افتادگی: شکل یا موقعیت دیسک با برخورد جزئی به کانال نخاعی یا اعصاب نخاعی تغییر میکند. به این مرحله دیسک برآمده یا دیسک بیرون زده هم گفته میشود.

بیرون زدگی: هسته پالپوس ژل ماننده (قسمت داخلی دیسک بین مهره ای) از دیواره لاستیک مانند (آنولوس فیبروزوس) میشکند اما درون دیسک باقی میماند.

دیسک جدا شده: هسته پالپوزوس از قسمت حلقه فیبروزوس میکشند و ممکن است به خارج از دیسک بین مهره ای و داخل کانال نخاعی حرکت کند.

چگونه تشخیص داده میشود؟

تشخیص دقیق فتق دیسک گردن معمولا شامل یک فرایند 3 مرحله ای است:

سابقه پزشکی بیمار

تاریخچه پزشکی بیمار شامل هر گونه بیماری مزمن، آسیب های قبلی یا سابقه کمردرد یا گردن درد باید بررسی شود. اطلاعات مربوط به علائم فعلی هم باید مورد توجه قرار گیرد.

معاینه فیزیکی

گردن ممکن است دچار تورم، حساسیت یا درد شود. پزشک دامنه حرکت گردن و هر گونه علائم نقص عصبی در بازوها مانند رفلکس ها، بی حسی یا ضعف را بررسی میکند.

آزمایشات تصویر برداری

اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI).

اسکن ام آر آی یک آزمایش غیر تهاجمی است که از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی استفاده میکند و تصویر دقیق از بافت های نرم ستون فقرات ایجاد میکند. برخلاف اشعه ایکس، اعصاب و  دیسک ها هم به وضح قابل مشاهده اند. این ازمایش ممکن است با کمک تزریق رنگ به جریان خون انجام شود. ام آر آی میتواند مشخص کند که کدام دیسک آسیب دیده است و آیا فشار عصبی وجود دارد یا خیر. این آزمایش همچنین میتواند رشد بیش از حد استخوان، تومور های نخاعی یا آبسه را تشخیص دهد.

میلوگرام

میلوگرام یک اشعه ایکس تخصصی است که در آن رنگ از طریق یک شیر نخاعی به کانال نخاعی تزریق میشود. سپس یک فلوروسکوپ اشعه ایکس تصاویر تشکیل شده توسط رنگ را ثبت میکند. رنگ مورد استفاده در میلوگرام در عکس اشعه ایکس سفید نشان داده میشود و به پزشک اجازه میدهد تا نخاع یا کانال نخاعی را با جزئیات مشاهده کند. میلوگرام ها میتوانند عصب را در اثر فتق دیسک، رشد بیش از حد استخوان، تومور های نخاعی و آبسه های ستون فقرات نشان دهند. سی تی اسکن میتواند بعد از این آزمایش انجام شود.

توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن)

سی تی اسکن یک آزمایش غیر تهاجمی است که با استفاده از پرتو اشعه ایکس و کامپیوتر تصایری دوبعدی از ستون فقرات شما ایجاد کند. این ازمایش ممکن است با رنگ تزریق شده به جریان خون انجام شود. سی تی اسکن به ویژه برای تایید اینکه کدام دیسک اسیب دیده مفید است.

الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی  (NCS)

ازمایش های EMG و NCS فعالیت الکتریکی اعصاب و عضلات شما را اندازه گیری میکنند. سوزن های کوچک یا الکترود ها در ماهیچه های شما قرار میگیرند و نتایج روی دستگاه مخصوص ثبت میشوند. با توجه به اینکه فتق دیسک باعث فشار روی ریشه عصبی میشود عصب نمیتواند احساس و حرکت را به طور طبیعی به عضله برساند. این ازمایش ها میتوانند اسیب عصبی و ضعف عضلانی را تشخیص دهد.

اشعه ایکس

اشعه ایکس مهره های استخوانی ستون فقرات را نشان میدهد و به پزشک کمک میکند تا نزدیکی بیش از حد مهره ها به هم یا تغییرات آرتروز، خار استحوانی یا شکستگی های احتمالی را ببیند. تشخیص فتق دیک تنها با یک آزمایش اماکن پذیر نیست.

در بسیار از موارد میتوان اطلاعات کافی را درباره سابقه پزکی بیمار و معاینات فیزیکی برای شروع درمان جمع آوری کرد. بنابراین در همه موارد لازم نیست فورا آزمایش های تصویربرداری انجام دهید. با این حال برای تشخیص فتق دیسک به عنوان علت درد معمولا نیاز به مقایسه سابقه پزشکی بیمار، معاینه فیزیکی، ازمایش های تصویر برداری و یک تزریق تشخیصی با هدایت اشعه ایکس دارد.

فتق دیسک گردن چگونه درمان میشود؟

معمولا در ابتدا درمان با روش های محافظه کارانه شروع میشود. درمان های غیر جراحی برای فتق دیسک گردن عبارتند از:

• استراحت: اگر به دلیل حرکت خاصی دچار گردن درد شدید باید میزان فعالیت خود را در ناحیه آسیب دیده محدود کنید. متخصص ستون فقرات شما ممکن است از شما بخواهد تا در یک بازه زمانی مشخص از گردنبند های طبی استفاده کنید.
• داروها: پزشک ممکن است برای شما داروهای ضد التهابی تجویز کند یا برای شما تزریق استروئید اپیدورال را در مطب انجام دهد.
• فیزیوتراپی: پس از یک دوره استراحت ممکن است نیاز به بازیابی توان ستون فقرات گردنی به کمک یک فیزیوتراپ داشته باشید. فیزیوتراپی میتواند شامل تمریناتی برای تقویت و کشش گردن، درمان اولتراسوند، تحریک عضلات و درمان گردابی باشد.

در اکثر موارد لغزش دیسک با یکی یا ترکیبی از روش ها درمان میشود. با این حال اگر درمان های غیر جراحی موفقیت آمیز نباشند بیمار نیاز به جراحی خواهد داشت.

آیا میخواهید در این باره بیشتر بدانید؟ تیم ستون فقرات در مرکز امید میتوانند اطلاعات تکمیلی و پاسخ به سوالت شما و همچنین معاینه مناسب، تشخیص و برنامه های درمانی لازم را برای مشکلتان را به شما ارائه دهد.

محتوای این مطلب تبلیغاتی است و توسط سفارش‌دهنده، تهیه و تنظیم شده است