آیا پس از ادغام اتریوم احتمال هک کردن شبکه اتریوم وجود دارد؟

پس از سال‌ها انتظار، ادغام اتریوم، که مکانیسم اجماع پلتفرم قراردادهای هوشمند پرچمدار را از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) تغییر می‌دهد، سرانجام اتفاق افتاد. در 10 آگوست، بزرگترین رویداد مورد انتظار در تاریخ اتریوم، آخرین اجرای خود را در شبکه آزمایشی Görli انجام داد، که مراحل آزمایش لایه جدید اجماع PoS را به پایان رساند و به توسعه‌دهندگان یک فرصت نهایی برای شناسایی و رفع اشکالات قبل از ادغام شبکه اصلی نهایی داد. خرید و فروش اتریوم بعد از این خبر افزایش یافت و در نهایت در طی بازار خرسی، خرید اتریوم منجر به افزایش تقاضا و افزایش قیمت اتریوم شد. با این حال، سؤالی که همچنان مطرح است این است که آیا پس از ادغام اتریوم احتمال هک کردن شبکه اتریوم وجود دارد یا خیر. در این مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ این سؤال را بررسی کنیم.

مزایای ادغام اتریوم

این مهاجرت باعث کاهش شدید مصرف انرژی اتریوم (99.95٪) می‌شود؛ زیرساختی را برای اجرای آتی شاردینگ ایجاد می‌کند و همچنین سیاست پولی را برای توکن اصلی خود، با کاهش بالقوه 90 درصدی سرعت انتشار فعلی اتر تغییر خواهد داد.

اگرچه ما بر این باوریم که این تغییر مدت‌ها مورد انتظار بوده و اولین گام از یک نقشه راه امیدوارکننده است که می‌تواند موقعیت اتریوم را به عنوان پیشرو بلاک چین قراردادهای هوشمند تثبیت کند، اما بدون خطر نیست. این به‌روزرسانی مسلماً مهم‌ترین رویداد در فضای کریپتو تا به امروز است که هم از نظر فنی و هم از نظر اقتصادی تأثیرات قابل توجهی داشته و بحث‌های زیادی در مورد خطرات آن آغاز شده است. در ادامه مقاله قصد داریم تا برخی از سناریوهای بالقوه دردسرساز مرتبط با "The Merge" را مرور کنیم و بررسی کنیم که سرمایه‌گذاران چه انتظاراتی از این رویداد بی‌سابقه در تاریخ ارزهای دیجیتال داشته‌اند.

سناریو 1: بلاک چین به دلیل مسائل غیرمنتظره متوقف می‌شود.

ما با در نظر گرفتن یک سناریو پس از ادغام شروع می‌کنیم که در آن بلاک چین باید تولید بلاک را به دلیل مشکلات پیش بینی نشده متوقف کند؛ مشکلاتی از قبیل سازماندهی مجدد بلوک‌ها، اشکالات در الگوریتمی که به طور تصادفی اعتبارسنج‌ها را انتخاب می‌کند، بی‌ثباتی شبکه در تولید و انتشار بلوک و غیره. اگر توقف بیش از حد طول بکشد و هیچ جدول زمانی تخمینی برای حل مشخص نشود، توسعه دهندگان اتریوم ممکن است مجبور به بازگشت مجدد شوند و بلاک چین به حالت پیش از ادغام برگردد. این امر می‌تواند مستلزم نادیده گرفتن بلوک‌های موجود در بلاک چین پس از وقوع ادغام تا تولید بلوک از طریق PoW دوباره سودآور باشد، و از این طریق امکان متقاعد کردن استخراج‌کنندگان به بازگشت و از سرگیری استخراج اتریوم فراهم شود.

سناریو 2: اعتبارسنج‌ها بدخواهانه عمل می‌کنند.

پس از ادغام، تولید بلاک اتریوم توسط اعتبارسنج‌ها در Beacon Chain (لایه اجماع جدید برای اتریوم) انجام می‌شود. مانند هر بلاک چین PoS دیگری (سولانا، آوالانچ، پولکادات و غیره)، سناریوی دومی وجود دارد که باید در نظر بگیریم، یعنی سهم مربوطه از اعتبارسنجی اتریوم برای تبانی و حمله به شبکه توسط:

1. ایجاد عمدی دو زنجیره مختلف که از یک ارتفاع بلوک مشترک شروع می‌شود و آنها را به دو مجموعه مختلف اعتبارسنجی صادق پخش می‌کند.

2. پیشنهاد و رأی‌گیری در مورد بلوک‌های خالی.

3. سانسور تراکنش‌هایی که از آدرس‌ها یا برنامه‌های خاص می‌آیند.

برای اولین نکته، مشابه اینکه PoW در برابر حملات مقاوم است، اگر بیش از 50 درصد از هش ریت جهانی توسط ماینرهای صادق کنترل شود، PoS نیز در برابر تعداد قابل توجهی از اعتبار‌سنج‌های خطاکار، آسیب‌پذیر است. با این حال، اجماع PoS در مورد وضعیت صحیح و نهایی بودن تراکنش بلاک‌چین تنها زمانی حاصل می‌شود که بیش از دو سوم اپراتورهای آن صادق باشند. برای درک این موضوع، وضعیتی را در نظر بگیرید که در آن گروهی از اعتبارسنج‌های مخرب با دقیقاً یک سوم کل سهام اتریوم، دو بلوک مختلف را در یک ارتفاع بلاک‌چین پیشنهاد و امضا می‌کنند. آنها سپس یک بلوک نامزد یک سوم اعتبارسنجی صادق و بلوک نامزد دیگر را برای یک سوم دیگر اعتبارسنجی صادق پخش می‌کنند. از آنجایی که دو سوم اعتبارسنجی‌های صادق به اطلاعات متناقض با نسبت 50/50 دسترسی خواهند داشت، نمی‌توانند به اجماع برسند و تصمیم بگیرند که کدام بلوک جدید درست است.

با افزایش اتریوم سپرده‌گذاری شده در Beacon Chain، یک گروه اعتبارسنجی به نام LIDO وجود دارد؛ لیدو یک تامین کننده نقدینگی و یک پلتفرم مجاز که دسترسی بالاتری را برای اتریوم‌های استیک شده ارائه می‌کند، که در حال حاضر نزدیک به 33٪ از کل سهام شبکه اتریوم را در دست دارد. یکی از نگرانی‌هایی که این پلتفرم ایجاد می‌کند این است که یک حمله هماهنگ به وجود آورده که می‌تواند به تولید بلوک پس از ادغام آسیب برساند.

علاوه بر این، حتی اگر Lido صادقانه کار کند، یک هک که کلیدهای خصوصی اعتباردهنده‌های آن‌ها را به خطر می‌اندازد، می‌تواند به یک بازیگر مخرب امکان دسترسی به بخش بزرگی از شبکه اعتبارسنجی اتریوم را بدون هزینه بدهد. این نگرانی در چندین بحث در مورد نقش Lido در زنجیره Beacon، از جمله پیشنهادهای حاکمیتی برای Lido برای محدود کردن مشارکت خود در فرآیند اعتبارسنجی پس از ادغام اتریوم، که توسط دارندگان LDO تأیید نشده است، مورد توجه قرار گرفته است.

این واقعیت که برداشت‌های Beacon Chain بلافاصله پس از The Merge در دسترس نخواهد بود (این عملکرد ممکن است بین 6 تا 12 ماه طول بکشد) وضعیت را بدتر می‌کند؛ زیرا کاربران سرویس‌های استیکینگ مانند Lido نمی‌توانند صرفاً اتریوم خود را بعد از استیک به مدت معینی برداشت کنند تا سهم اعتبارسنج‌های خرابکار را کم کنند، در واقع باید اتریوم بیشتری را به گره‌های اعتبارسنجی دیگر واریز کند تا سهم آنها از کل سهام افزایش یابد.

جمع بندی

همان طور که در مقاله "ماجرای هک ۳.۳ میلیون دلاری آدرس اتریوم" گفته شد، دلایل ذکر شده باعث می‌شوند که باور کنیم The Merge به طور کامل مطابق با انتظارات بازار نیست. موفقیت آن نه تنها ابهام بزرگ پیرامون آینده اتریوم در چندین سال گذشته را برطرف می‌کند، بلکه پتانسیل بیشتری را برای ادامه شبکه به‌عنوان پلتفرم قراردادهای هوشمند ارز دیجیتال باز می‌کند. به هر حال این موارد باید هنگام خرید اتریوم مد نظر گرفته شوند؛ اتریوم به عنوان دومین رمز ارز برتر بازار در کلیه صرافی‌های غیر متمرکز و متمرکز مثل والکس در دسترس است.