چرا گریه نمی کنی؟ سیالّیت در روابط اجتماعی

علی شهناز بعد از مرگ برادرش در اثر شوگ ناشی از حادثه نمی تواند گریه کند، این نکته آرامش روحی او را بر هم زده است. تمام دوستان و اعضای خانواده علی تلاش دارند او را به شرایط عادی بازگردانند و در این راستا هر یک به شکلی زمینه کمک و همراهی را برای او فراهم میکنند. فیلم نامه خوب و روان فیلم چرا گریه نمی کنی؟ در کنار بازی های باورپذیر، شخصیت پردازی خوب بازیگران ،ریتم و تمپو خوب فیلم در کنار ساختار طنز و جدی در تناسبی متوازن اثر را جذاب کردهاست. آنچه که در خصوص این فیلم فارغ از متلک های سیاسی تعبیه شده در بخش های مختلف آن که متاثر از حوادث سیاسی اجتماعی اخیر قابل تفسیر، بایدگفت، فلسفه ای است که مبتنی بر آن داستان روایت می شود. سیالیت در مفهوم خانواده مشخصه بارز فیلم چرا گریه نمی کنی؟ است. ما در فیلم چرا گریه نمی کنی؟ شاهد فرسایش مدرنیسم و حرکت به سوی نوع جدیدی از آشفتگی در عقلانیت و اخلاق هستیم. در این که اساساً کاراکترها چگونه شخصیت هایی هستند و قرار است چه چیزی را به چالش بکشند پرسش اصلی مشاهده شده در این اثر است. تصویری که از روابط خانوادگی، زناشویی، دوستی و نهایتاً روابط اجتماعی الگویی است که اثر در صدد معرفی آن است همگی گویای بر هم خوردن تصویر خانواده و روابطی است که به مدل های قبلی با آن آشنا بوده ایم. علی در خانه ای زندگی می کند که هیچ حریم خصوصی در آن وجود ندارد و هر کس از دوستان وبستگان هر زمان اراده کنند میتوانند در ان رفت و آمد کنند. علی شهناز زن دارد و با دختر دیگری وارد رابطه و هم خانگی شده است. همسر اول، صبا (دوست علی) را می بیند و بسیار روشنفکرانه او را میپذیرد و بسیار مسالمت آمیز با یکدیگر تعامل میکنند. مرد بدو ن مشخص شدن زندگی اول خویش در صدد ازدواج و برنامه ریزی برای زندگی با دختر جدید است. این نکات همگی از مصادیق سیالیت مفهوم روابط اخلاقی و اجتماعی است که به آن اشاره شد. در بخشی از فیلم علی در اتاق مشاوره از راهکارهای رهایی خود از مشکل می گوید و اشاره می کند.... سه راه حل دارد....، خودم را بکشم که راه حل ام نیست، بزنم به کوچه و خیابان. که اینم دوست ندارم، معتاد شوم تا خوش بگذره!!! او راه سوم را انتخاب می کند. در بخش دیگری از فیلم هانیه توسلی عمه علی او را برای گریه کردن به مراسم عزاداری اباعبدالله می‌برد، قبل از این راه حل با نگاهی حداقلی واقعه عاشورا را برای علی در حد اندوه یک برادر در سوگ برادر دیگر تقلیل می دهد. همانگونه که اشاره شده فیلم چرا گریه نمی کنی با نگاهی تقلیل گرایانه به همه مفاهیم اعم از روابط خانوادگی، اجتماعی، مذهبی و عاطفی نگریسته است و تلاش دارد با زبان هنر و بازی باور پذیر پرسوناژها این نگاه را به عنوان روایتی در خدمت داستان ترسیم نماید. رهیافت پست مدرن در مورد خانواده کنارگذاشتن تعریف خانواه و به کارگیری مفهوم شهروندی خانوادگی به جای ان است (گودرزی،1385) شاید بتوان اینگونه خلاصه کرد که فیلم چرا گریه نمی کنی؟ داستان را از این منظر فکری نگارش و ترسیم کرده است.

انتهای پیام/