ائتلاف کارد و پنیر

 به گزارش گروه احزاب خبرگزاری برنا؛ وجود احزاب و ائتلاف ها اگر چه در تاریخ سیاسی ایران عمر کوتاهی دارند اما نمی‌توان از اثرگذاری آنها در سرنوشت انتخابات و کسب کرسی های قدرت در کشور چشم پوشی کرد.

 با توجه به نزدیک شدن  دو انتخابات بزرگ در کشور شاهد اخبار و شایعات زیادی در مورد حضور و یا عدم حضور برخی چهره های شاخص و یا چگونگی ائتلاف های این دوره به وجود آمده است. مهم‌ترین این ائتلاف ها که در زمان انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هم خبرساز شد ائتلاف بزرگ اصولگرایان است، ائتلافی که هر روز عده ای از انجام شدن و یا انجام نشدنش سخن به میان می آورند.

 یک بار اسدالله بادامچیان و محمد نبی حبیبی از اعضای هیئت های موتلفه اسلامی خبر ائتلاف را  می‌دهند و روز دیگر حمید رسایی از چهره های شناخته شده جبهه پایداری می گوید هنوز به نتیجه نرسیده اند.

 اما این کاظم جلالی بود که در زمان ثبت نام در ستاد انتخابات وزارت کشور خبر جنجالی را داد و گفت:  به هیچ وجه هیچ نماینده ای از طرف علی لاریجانی رئیس مجلس  در ائتلاف حضور ندارد و در جلسات موتلفه ، پایداری و رهپویان شرکت نمی‌کند.

 تمام گمانه زنی ها با توجه به صحبت های علی لاریجانی درباره شرکت مستقل در انتخابات قم بر این مبناست که وی قصد ائتلاف با اصولگرایان دیگر را ندارد و ترجیح می دهد راه خودرا از کسانی که در مجلس امسال به صورت علنی با برجام به مخالفت پرداختند جدا کند؛ زیرا می‌داند که بدنه اصلی جامعه ایران نسبت به کسانی که اقدام به مخالفت با برجام پرداخته اند بدبین است واحتمال حضور مجدد این افراد د رمجلس آینده بسیار ضعیف خواهد بود.

  موضوع دیگری که بسیار ناباورانه به نظر می رسد گردش عجیب اعضای جبهه پایداری به سمت جمعیت موتلفه اسلامی است. یعنی ریشه دارترین حزب اصولگرای کشور در کنار نوپاترین و تندروترین گروه سیاسی مخالف دولت. باوجود اینکه حزب موتلفه اسلامی پس از درگذشت مرحوم حبیب الله عسگراولادی ، دبیرکل پیشین حزب کمی در سراشیبی تندروی لغزیده است اما گمان نمی رفت که بتواند این چنین مواضع خود را به جبهه پایداری نزدیک کند.

 نباید فراموش کرد که حزب موتلفه اسلامی از قدیم الایام به عنوان متمول ترین حزب جمهوری اسلامی ایران شناخته می‌شده است و همه اعضای آن از چهره های معتبر و متمول بازار بوده اند. همین ویژگی قطعا برای بسیاری از گروه‌های سیاسی که وضعیت مالی چندان مناسبی ندارند و برای دیده شدن و فرستادن نمایندگان خود به مجلس احتیاج به یک سرمایه گذار مطمئن دارند بسیار جذاب است. طیف اصولگرای حامی لاریجانی بارها تاکید کرده با ائتلافی که محوریت آن با روحانیت باشد موافق است و در آن شرکت می کند نه ائتلافی که فقط تابلو روحانیت را داشته باشد.

 در انتخابات سال 92 ما شاهد شکستی سنگین برای اصولگرایان بودیم و یکی از دلایل این شکست حمایت های همه جانبه سالهای گذشته این طیف سیاسی از عملکرد پر از اشتباه احمدی نژاد بود. این حمایت نقطه ضعفی شد برای اینکه طیف اصولگرا بارها مورد شماتت طیف رقیب خود در مناظرات انتخاباتی قراربگیرد و در نهایت هم انتخابات ریاست جمهوری را به رقیب واگذار کند.

 حسن غفوری فرد در یکی از آخرین مصاحبه های خود حمایت اصولگرایان را از احمدی نژاد را به حمایت از این طیف در گذشته از بنی صدر تشبیه کرده و تاکید می کند که این اشتباه بزرگی بوده است.

 این موضوع باعث شد که اصولگرایان معتدل و ریشه دار از اشتباهات گذشته خود درس گرفته و علاوه بر اینکه در قضیه برجام راه خودرا از طیف حامی احمدی نژاد جداکنند درانتخابات پیش رو هم حاضر به ائتلاف با این گروه نباشند و تخم مرغ‌هایشان را در این سبد معیوب نچینند.

 علی لاریجانی به عنوان یکی از پایه های قدرت‌مند اصولگرایان و نماینده اصلی آنها برای ریاست مجلس شورای اسلامی بارها نشان داده که در عرصه سیاست بسیار باهوش عمل می کند و میداند که با توجه به نتیجه مثبت مذاکرات هسته ای طیف حامی دولت محبوبیت و مقبولیت بیشتری پیدا کرده و داشتن حمایت ضمنی این گروه میتواند گره گشای وی در انتخابات مجلس شورای اسلامی باشد.

 در نهایت به نظر می رسد که ائتلاف جامع اصولگرایان تنها در حد حرف و حدیث باقی بماند  و امسال هم مانند سال 92 گردش مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی به سمت اصلاح طلبان ؛ اعتدالگرایان و اصولگرایان حامی دولت خواهد چرخید.

نویسنده: محمد حسین شمسی پور