جشنواره فجر باید ارزشهای انقلاب را تقویت کند

به گزارش خبرگزاری برنا، در ابتدای برنامه، فیروزمندی درباره اتفاقات و حواشی مربوط به جشنواره صحبت کرد و گفت: شب گذشته افتتاحیه فیلم فجر در تالار وحدت برگزار شد و مهمانان جشنواره را با ماشین پرشیای سفید وارد تالار وحدت کردند. در حاشیه تقدیر از مهدی فخیم‌زاده و رویا تیموریان، مسعود رایگان گفته بود امیدواریم سال آینده برای بهرام بیضایی بزرگداشت برگزار شود. اتفاق خوب دیگر تقدیر از خانواده شهید مدافع حرم صیّاد طاهری بود که توسط بانوان سینماگر ایران اتفاق افتاد و خود آقای ایّوبی جشنواره امسال را به شهدای مدافع حرم تقدیم کرده بودند.

فیروزمندی در ادامه، به اسامی برنده‌های سیمرغ بلورین اشاره داشت و گفت: دیشب سه سیمرغ بلورین اهدا شد، سیمرغ بلورین بهترین عکس به محمد بدرلو برای فیلم "اعترافات ذهن خطرناک من"، سیمرغ بلورین بهترین آنونس و تیزر به محسن امیریوسفی برای فیلم "خواب تلخ"، و سیمرغ بلورین بهترین پوستر به علی باقری برای "من می‌خوام شاه بشم" تقدیم شد.

وی به توضیح حواشی دیگر جشنواره پرداخت و در این رابطه بیان داشت: طبق فراخوان اعلام شده توسط جشنواره قرار نبود آثار مستند در این بخش اعلام شوند اما فیلم من می‌خوام شاه بشم برنده پوستر شد. برنامه سر ساعت برگزار شد ولی به دلیل دعوت از افرادی که پیش‌بینی نشده بودند به برخی از عوامل فیلم صندلی نرسید و بازگشتند. آقای جنتی قرار نبود سخنرانی داشته باشد اما داشت و گفت که دولت تدبیر و امید تمام قد کنار سینما ایستاده و سینمای ایران ورشکسته نیست، و وضعیت پسابرجام سینما موقعیت ممتازی برای پیشرفت سینمای ایران است.

فیروزمندی اخبار امروز جشنواره را بیان کرد و گفت: اولین روز جشنواره در سینماهای مردمی و پردیس جشنواره در برج میلاد آغاز شد، امروز 5 فیلم در برج میلاد اولین اکران را داشتند، مستند اهالی خیابان یک‌طرفه بدون فرش قرمز اکران شد. فیلم برداشت دوم از قضیه اول و نقطه کور، و نیمه شب اتفاق افتاد نیز اولین اکران خود را انجام دادند.

وی درباره اکران فیلم‌های فردا (سه‌شنبه) خاطرنشان کرد: مستند مجتبی، یک شهروند معمولی، جشن تولد، دلبری، و آخرین بار کی سحر رو دیدی؟ فردا اکران خواهند شد.

ایشان با بیان اینکه آغاز نشست‌های جشنواره فجر از روز فرداست، در این خصوص گفت: مسئولیت این نشست‌ها با آقای رضا درستکار و با کمک کیوان کثیریان خواهد بود، ضمن اینکه این نشست‌ها برای بخش سودای سیمرغ و نگاه نو است.

سپس بشیر حسینی درباره اوضاع جشنواره امسال صحبت کرد و بیان داشت: اسم کارگردانان، تنوع ژانرها و ... ما را به جشنواره امیدوار کرده است.

انصاری نیز دیدگاه خود را در این باره بیان کرد و گفت: امیدوارم جشنواره امسال اثبات کند که سینمای ایران و پهنه فرهنگ و هنر با کارهای ارزشمند و خانوادگی رشد می‌کند.

مجری برنامه سوال کرد: «آیا انتظار و مطالبه درستی هست که جشنواره امسال نسبت به سالهای گذشته متفاوت باشد؟»

انصاری در پاسخ گفت: طبیعتاً جشنواره فجر وقت درو هست و نمی‌توان انتظار داشت در این جشنواره و به خصوص در حوزه‌های اجرایی اتفاقات خارق‌العاده‌ای بیفتد. اتفاق خوب تقدیر از یک شهید هنرمند است که قشر سینماگر خود را مدیون امنیتی می‌داند که این افراد تامین می‌کنند. امّا اگر محصول سینمای فجر را فیلم‌هایش بدانیم، باید طولانی‌تر، عمیق‌تر و آینده‌دارتر درباره جشنواره فجر دغدغه داشته باشیم. و یک نکته دیگر اینکه، متاسفانه کار سیاستگذار و مسئول با فیلمسازان بعد از جشنواره فجر تمام می‌شود.

در ادامه، حسینی با ذکر این نکته که به جای نگاه جریانی نگاه مقطعی هست، اضافه کرد: وقتی نگاه خطی نباشد نباید توقع زیادی داشت. ما کی کاشتیم که حالا جشنواره فجر زمان درو باشد؟! البته یک اتفاق خوب این است که سینمای ایران مسئله‌محورتر و دغدغه‌محورتر از قبل می‌شود، این را فروش، سوژه‌ها، نویدهای جدید و نسل جدید و بهتر شدن سپهر رسانه‌ای نشان می‌دهد. سینمای ایران می‌فهمد فیلم به شرطی که خانوادگی باشد فروش خوبی دارد بر خلاف سینمای دنیا که به سمت سینمای تین‌ایجری می‌رود، انیمیشن‌ها هم یک اتفاق خوب است که می‌توانست یکی از مزیت‌های جشنواره امسال باشد.

وی افزود: وقتی نگاه‌ها صفر و یکی شد و یاد نگرفتیم در نگاه‌ها منصف باشیم و طیفی نگاه کنیم، این در سینما هم خودش را نشان می‌دهد. ما خیلی اتفاق متفاوتی را نداریم، مردم وقایع جشنواره فجر را به عنوان یک مطالعه موردی از اینکه ما که هستیم نگاه کنند. گویا به دنبال این فرآیندها برای نو شدن، توبه کردن و تازه شدن نیستیم، ای کاش با شستن چشم‌ها به هرکاری که بهتر بود افتخار کنیم. تمام خواهشم این است که یکبار دیگر دست به تولید و تجربه و رشد بزنیم و اتفاق جشنواره امسال را هم بخشی از انقلاب اسلامی و اتفاقات سال گذشته بدانیم.

مهدی انصاری در ادامه صحبت‌های ایشان خاطرنشان کرد: نوع نگاهمان به دولتها و مدیران فرهنگی باید تغییر کند. اگر در جشنواره فیلم بد باشد، به معنی بد بودن سیستم فرهنگی در یک وزارتخانه یا مدیریت جشنواره نیست چون این فیلمها با یکسال فاصله نوشته و ساخته شدند، و اگر جشنواره خوبی داشته باشیم دلیل این نیست که مدیریت و سیاستگذاری دقیقی شده است. وزارت ارشاد و مجموعه‌های فرهنگی میدان‌دار حوزه فرهنگ هستند و باید برای هر قدم و تشویق و برخوردشان فکر و سیاستگذاری کنند تا بتوانیم نتیجه سیاست‌های فرهنگی و کارهای دولتها را ببینیم.

سید بشیر حسینی درباره شیوه نقد بحث کرد و گفت: اگر یکبار به خودمان ثابت می‌کردیم که نگاه‌ها حتّی اگر تیزبینانه‌ و ریزبینانه باشد برای این است که یک کار در یک اقلیم و کشور و یک انقلاب بهتر شود قطعاً برای کسی بد به نظر نمی‌رسید. ای کاش در جشنواره انقلاب امسال، انقلاب درونمان یکبار دیگر اتفاق بیفتد.

انصاری نیز انتخاب اثر و نقد آن را حلقه آخر اتفاقات پیشینی تولید فیلم دانست و بیان داشت: فیلمسازان فرزندان همین انقلاب هستند و گاهی نقصان کارهایشان را درست تبیین نکردیم.

آقامحمدیان نیز وارد بحث شد و در پیش‌بینی خود از جشنواره امسال گفت: باید فیلم‌ها را دید و بعد قضاوت کرد، ولی اعتقادم این است که سال به سال در تمام زمینه‌ها به خصوص محتوا عقب‌گرد داشتیم. یک سیاستی داشتیم که باید در سینما پوست‌اندازی جدی اتفاق بیفتد و از جوانان کمک گرفت، فکر می‌کنم این اتفاق افتاده است و سینماگران ما در سن جوانی هستند و شاید به لحاظ تکنیکال قوی‌تر باشند.

حسینی درباره تاثیر سینمای دیجیتال در ایران صحبت کرد و بیان داشت: مردم زندگی خود را دارند و تکنولوژی که عوض می‌شود فضا و اتفاقات آن در حد تغییر تکنولوژی هست، اما گویا ما با هر تکنولوژی جدید قرار است یکبار دیگر متولد شویم و قواعد قبلی را رفرش کنیم! گویا پیش‌فرض فرهنگی ما این شده که هرچیز نو خوب است و قبلی‌ها را باید دور ریخت و این در نسل‌های جدید ما آشکارتر است. الان همه فیلمساز و عکاس و نویسنده هستند و در آن واحد خواننده و شنونده و استفاده‌کننده هستند، این به معنای دقیق کلمه امکان دارد اما یک فرصت و تهدید توامان است یعنی امکانش هست تعداد تولیدات نویسندگانمان خیلی تصاعدی بالا برود و امکانش هست توهم نویسنده‌شدن افزایش یابد.

ایشان در ادامه صحبت خود اضافه کرد: برای ما که کنار یک رودخانه بودیم الان همسایگی با اقیانوس پیش آمده است، اقیانوس هم خطرها و لذات خودش را دارد. یک تمثیل قرآنی را نگاه کنیم. قرآن دائماً «و لاتحسبنّ: اینطور فکر نکنید» می‌گوید، دقیقا فکر رایج ما را می‌خواهد به چالش بکشد، معروفترین آن که در افتتاحیه جشنواره درباره شهدا بود «و لاتحسبنّ قتلوا فی سبیل‌الله امواتا» بود. ای کاش سینماگران ما فکر کنند که چه مضمون‌هایی به آنها می‌دهد، آیت‌الله جوادی آملی می‌گویند: از نظر اسلام کسی حیات دارد که اثربخش باشد، حیات با اثربخشی معنا دارد. در عصر دیجیتال چقدر این گزیده‌گویی‌ها را منتقل کردیم؟ اگر فن شناگری در اقیانوس فراگرفته شود و به فرصت‌هایش توجه شود برایمان زندگی جذابی می‌آفریند اما اگر غیر از این باشد خطراتش ما را می‌بلعد.