جوباره اصلی ترین هسته اولیه شهر اصفهان

به گزارش برنا از اصفهان، این هفته کانال معین نیوز در اصفهان گردی هایش به معرفی محله جوباره پرداخته است. محله ای با36 هکتار مساحت و2800نفر جمعیت که درمنطقه 3 شهر اصفهان واقع شده است.

نقطه ای که یهودیان در آن ساکن شدند تا قرن پنجم هجری به دارالیهود معروف بوده است، اما بعدها تغییر نام داد و به جهانباره و جوباره معروف گشت. جوباره در دوره های بعد از اسلام یکی از محله های شهر اصفهان شد و در دوران سلجوقی مرکزیتی برای شهر پیدا کرد که وجود آثار تاریخی کهن همچون منار ساربان و منار چهل دختران روشنگر این موضوع است.

در این محل، مساجدی نظیر پیر پاره دوز(سجد جوباره(، چهل دختران، مسجد سلام و مسجد

ساروتقی وجود داشت. مسجد ساروتقی را ساروتقی وزیر شاه صفی و شاه عباس دوم بنا کرد و مقبره خود وی نیز در همان محل بوده است.بنای مسجد جوباره هیچ گونه اهمیت معماری ندارد ولی سردر آن، قدیمی و دارای تزئینات جالبی بوده است که به باغ چهلستون انتقال یافته و بر یکی از دیوارهای ضلع جنوبی باغ نصب شده است.

یکصد کنیسه در جوباره

محله دردشت 3 کنیسه، محله گلبار یک کنیسه و محله جوباره یعنی قدیمی ترین ناحیه یهودی نشین اصفهان،۹۵کنیسه دارد.کنیسه های یهودیان اصفهان به نام بانیان آنهاست و قدیمی ترین آنها، کنیسه عمو شعیا در جوباره است.

صفویان و قاجاریان اما با بی اعتنایی به این محله آن را به دست فرسودگی سپردند و بویژه با مهاجرت ساکنان یهودی آن در سالیان گذشته شدت و حدت بیشتری به خود گرفت. این محله امروز دیگر به طور کامل یهودی نشین نیست. خانواده های قدیمی تر از آن کوچ کرده اند و ساکنان فعلی آن بیش تر مهاجرانی هستند که به دنبال تأمین مسکن ارزان تر به محل کوچیده اند.

جوباره از شمال و شمال شرق به خیابان سروش، از جنوب به ولیعصر از شرق به سه راه ولیعصر و از غرب به خیابان علامه مجلسی می رسد. این محله از ۱۲ محله کوچک تر تشکیل شده که با ساخت ۲ خیابان هاتف و ولیعصر قسمتی از محله های کوچک یا در مسیر خیابان یا در سمت دیگر خیابان واقع شده اند و به هر جهت از بدنه اصلی جوباره جدا شده اند.