به نساجی و تماشاگرانش احترام بگذارید

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ فرهاد صنیعی فر، مالک باشگاه نساجی مازندران، معتقد است حضور وسیع و گسترده دوستداران، عاشقان و هواداران نساجی و فوتبال مازندران در بازی حذفی برابر استقلال تهران، پیام روشن و قاطعی به فوتبال ایران داد.

وی با بیان این جمله گفت: امروز همه ایران پتانسیل بالای فوتبال قائمشهر و استان مازندران را به چشم دیدند و اینکه نساجی دوباره می خواهد برخیزد. می خواهد به پشتوانه خیل عظیم هوادارانش دوباره در سطح اول فوتبال ایران برگردد و آقایی کند.

صنیعی فر ادامه داد: حضور گسترده تماشاگران قائمشهری و مازندرانی به فوتبال ایران که از فقر تماشاگر رنج می برد پیغام داد باید به آنها احترام گذاشت. تیم محبوب شان را کوچک نشمرد و عدالت را رعایت کرد. دقت و عدالت خواسته زیادی در ورزش نیست اما به هر حال هر چه بود گذشت و ما باید پس از لذت بردن و تلاش ستودنی مقابل استقلال تهران این بازی را همین امشب با پاک کن پاک کرده و به بازی با برق جدید شیراز فکر کنیم.

مالک باشگاه نساجی مازندران افزود: به مدیریت تیم، اعضای کادر فنی و بچه های تیم نیز همین موضوع را گفتم. کسی نمی تواند به عقب برگردد و شروعی عالی داشته باشد اما هر کسی می تواند الان شروع کند و یک پایان عالی داشته باشد. از همین الان تلاش می کنیم، خودمان را قوی تر می کنیم تا کم دقتی، بی عدالتی با تبعیض میان تیم های فوتبال هم نتواند جلوی صعود نساجی مازندران را بگیرد.

وی با اشاره به مصاحبه پیش از بازی خود، یادآور شد: قبل از بازی با استقلال هم گفتم هدف ما جام حذفی نیست و پروژه اصلی نساجی مازندران صعود به لیگ برتر است. ان شاءلله با حمایت این همه تماشاگر عاشق و با معرفت آن را به سرانجام می رسانیم.

صنیعی فر در خاتمه بار دیگر به حضور پرشور طرفداران نساجی مازندران در استادیوم آزادی اشاره کرد و گفت: بار دیگر بر خود لازم می دانم از طرف مجموعه باشگاه نساجی، مراتب سپاسگزاری و قدردانی خود از طرفداران و هواداران داشته باشم که از قائمشهر، سراسر مازندران و سایر شهرها قدم رنجه کرده و با حضور گرم و  تشویق های پرمهرشان ما را دلگرم تر کردند. تشکر خالصانه خود را تقدیم این عزیزان می کنیم. همچنین جا دارد از مربیان و بازیکنان نساجی هم تشکر و به آنها خدا قوت بگویم که زحمت خود را کشیدند و سربلند، خداحافظی آبرومندانه ای با جام حذفی داشتند. هر چند همه دیدند چقدر مظلوم بودیم.