ربات‌های جدید با قابلیت خودترمیمی

خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ به نظر می رسد هوش مصنوعی مبتنی بر رایانه با سرعتی بی سابقه در حال پیشرفت است. اما سرعت پیشرفت در علم رباتیک  که می‌توانیم آن را تجسم فیزیکی بالقوه هوش مصنوعی بدانیم  کند است. آیا ممکن است سیستم‌های هوش مصنوعی آینده برای تعامل با جهان به «جسم‌های» روباتیک نیاز داشته باشند؟ اگر چنین است، آیا ایده های کابوس وار مانند ربات خود ترمیم کننده و تغییر شکل T-1000 از فیلم ترمیناتور 2 به ثمر می رسد؟ و آیا می‌توان رباتی ایجاد کرد که بتواند برای همیشه زندگی کند؟

انرژی برای "زندگی"

شکل‌های حیات بیولوژیکی مانند ما برای کار کردن به انرژی نیاز دارند. ما غذای خود را از طریق ترکیبی از غذا، آب و اکسیژن دریافت می کنیم. اکثر گیاهان نیز برای رشد به نور نیاز دارند. به همین ترتیب، یک ربات همیشگی به منبع انرژی دائمی نیاز دارد. در حال حاضر، انرژی الکتریکی بر عرضه انرژی در دنیای رباتیک غالب است. بیشتر ربات‌ها با ترکیب شیمیایی باتری‌ها کار می‌کنند. یک نوع باتری جایگزین پیشنهاد شده است که از زباله های هسته ای و الماس های بسیار نازک در هسته خود استفاده می کند. مخترعان، یک استارت‌آپ در سانفرانسیسکو به نام باتری الماس نانو، ادعا می‌کنند عمر باتری احتمالی ده‌ها هزار سال است. ربات‌های بسیار کوچک کاربرهای ایده‌آلی برای چنین باتری‌هایی خواهند بود.

اما راه‌حل طولانی‌مدت محتمل‌تر برای نیرو دادن به روبات‌ها ممکن است شامل معادلات شیمی و حتی زیست‌شناسی متفاوت باشد. در سال 2021، دانشمندان آزمایشگاه برکلی و UMAss Amherst در ایالات متحده نشان دادند که نانوربات‌های کوچک می‌توانند انرژی خود را از مواد شیمیایی موجود در مایعی که در آن شنا می‌کنند دریافت کنند. محققان اکنون در حال کار بر روی این هستند که چگونه این ایده را به ربات‌های بزرگ‌تری که می‌توانند روی سطوح جامد کار کنند، ارتقا دهند.

تعمیر و کپی کردن خود

البته، یک ربات مرده هنوز ممکن است نیاز به تعمیرات گاه به گاه داشته باشد. در حالت ایده آل، یک ربات در صورت امکان می‌تواند خود را تعمیر کند. در سال 2019، یک گروه تحقیقاتی ژاپنی ربات تحقیقاتی به نام PR2 را نشان داد که پیچ خود را با استفاده از پیچ گوشتی محکم می‌کند. این مثل خود جراحی است! با این حال، چنین تکنیکی تنها در صورتی کار می کند که اجزای کم اهمیت‌تر نیاز به تعمیر داشته باشند. گروه‌های تحقیقاتی دیگر در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه روبات‌های منعطف می‌توانند در صورت آسیب‌دیدگی، خود ترمیم شوند. گروهی در بلژیک نشان دادند که چگونه روباتی که آنها ساخته بودند پس از شش ضربه چاقو به یکی از پاهایش بهبود یافت. برای چند دقیقه متوقف شد تا اینکه پوستش ترمیم شد و سپس رفت.

یکی دیگر از مفاهیم غیرمعمول برای تعمیر، استفاده از چیزهایی است که یک ربات ممکن است در محیط پیدا کند تا قسمت شکسته خود را جایگزین کند. سال گذشته، دانشمندان گزارش دادند که چگونه می‌توان از عنکبوت‌های مرده به عنوان ربات‌گیر استفاده کرد. این شکل از ربات به "نکروبوتیک" معروف است. ایده این است که از حیوانات مرده به عنوان وسایل مکانیکی آماده استفاده شود و آنها را به ربات ها متصل کنیم تا بخشی از ربات شوند. از تمام این تحولات اخیر، کاملاً واضح است که در اصل، یک ربات واحد ممکن است بتواند برای همیشه زندگی کند. اما راه بسیار طولانی در پیش است.