ما زنده‌ایم؛ ما را هم بازی بدهید!

در روزهای اخیر اتفاقی آزاردهنده خاطر بسیاری از مردم و علاقه‌مندان هنر را مکدر کرد.

اینکه در هر شغلی بازنشستگی وجود دارد و بعد از گذشت چندسال بالاخره شما می‌بایست با حرفه‌ات فاصله بگیری و بیشتر استراحت کنی امر منطقی است. اما در برخی حرفه‌های هنری به خصوص بازیگری اصولا بازنشستگی معنایی ندارد و در تمام دنیا و حتی بسیاری از کمپانی‌های معروف فیلمسازی برای چهره‌های پیشکسوت اعتبار و اعتنای خاصی وجود دارد. در حقیقت در دنیای بازیگری فعالیت می‌تواند تا آخرین نفس ادامه داشته باشد و بازیگر در سال‌های بازنشستگی هم می‌تواند با عشق و علاقه به کارش ادامه دهد.

این عشق کارش به جایی می‌رسد که بازیگر محبوب سال‌های پیش که این روزها در خانه نشسته است و در انتظار تماسی و دعوتی به کار چشم به راه، تمام غرورش را در جیب می‌گذارد و با زبان بی‌زبانی فریاد می‌زند من زنده‌ام و می‌خواهم بازی کنم.

اگرچه دنیای هنر به خصوص سینما به اعتقاد بسیاری از اهالی همه خانواده، بی رحم و فراموش کار است اما نمی توان فراموش کرد که برخی از این هنرمندان سال‌های نه‌چندان دور برای این سینما و تلویزیون ستاره‌هایی بودند که هنوز می‌توانند نورانی باشند.

بی شک می‌توان با ساماندهی اوضاع و احوال بازیگران پیشکسوت اقداماتی حرفه‌ای داشت و با نظم بخشیدن به جریان فعالیت آنها شرایطی را مهیا کرد که آنها هم بتوانند از حداقل‌های مورد نیاز زندگی بهره‌مند شوند و پروژه‌های مختلف از این افراد به تناوب در کارهای مختلف استفاده کنند. برخی از آنها شرایط امرار معاش حداقلی را هم ندارند و البته برخی تنها برای زندگی جلوی دوربین لحظه‌شماری می‌کنند و بدون توجه به مسائل مادی دوست دارند مجددا سرپا شوند و همچون گذشته دیده شوند.

این روزها که شرایط اقتصادی جامعه خیلی تعریفی ندارد و افراد مختلف دست به گریبان امرار معاش‌شان هستند، حتما کار برای افرادی که در جامعه شناخته شده هستند و مردم با لبخند آنها خاطره دارند سخت‌تر است. چراکه قطعا آدم‌ها نمی توانند از هر دری به مقصد برسند و در این شرایط با بغضی فروبرده روزهای سال را در وضعیتی نامطلوب سپری می‌کنند. ای کاش هنرمندان و چهره های پرطرفدار این روزها که درباره هرچیزی دست به قلم می شوند و معترض، حالا به نفع پیشکسوتان خودشان و با هدف آینده‌نگری که فردایی با همین شکل و شمایل در انتظارشان است تلاش کنند تا به نحوی وضعیت زندگی هنرمندان بزرگ این مملکت نیز سر و سامان یابد.

فراموش نکنیم برای هنرمندی که سال‌ها درخشیده است و این روزها دیگر دیده نمی‌شود. مرگ حرفه‌ای به مراتب سخت‌تر است.